اصولی ترین و مهمترین انتظار تولیدکنندگان لوازم خانگی از دولت در بخش صنعت، ایجاد فضای مناسب و ریل گذاری صحیح است/ مشکلات اصلی بخش تولید احصاء شده است و نیازی نیست زمان بگذاریم و چراغ به دست گرد شهر بگردیم/ انتظار ما از دولت جدید در حوزه تجارت خارجی، مهیا کردن زمینه حضور شرکت های ایرانی در بازارهای بین المللی است/ منابع نقدینگی باید بدون فوت وقت به بخش مولد در کشور گسیل شود/قطع و کمبود برق در تعاریف تولید صنعتی، به یک شوخی بچگانه می ماند و با هیچ توجیهی قابل دفاع نیست/ قطع آب، برق و گاز واحدهای تولیدی حکم تنفس برای صنعت را دارد و قطعی آن حکم فرار سرمایه به سمت سوداگری را دارد/ طبق قانون اگر دولت برق صنایع را قطع کند باید به جبران ضررهای ایجاد شده تولیدکنندگان بپردازد
- انتظار شما ، بعنوان یک تولید کننده نوآور در صنعت لوازم خانگی ، از دولت جدید و وزارت صمت چیست؟
اساسا انجام هرگونه فعالیتی در وهله اول به آرامش ، نظم ، و تمرکز نیاز دارد، و سپس به قانون و مقررات دقیق و هوشمند ، و در مراحل بعدی نیازمند برنامه ریزی و هدف گذاری مناسب است. در فعالیت های اقتصادی و تولیدی ،عوامل زیرساختی و پول و سرمایه نیزبه عناصر فوق اضافه می شوند.
در نظام اقتصاد کلان همه عوامل فوق از طریق حاکم و سیاست گذار، پایه گذاری یا وضع می شود.
که در کشور ما سیاست گذار و ریل گذار صنعت، وزارت صمت بوده و این وزارتخانه متولی این امر مهم می باشد.
بنابراین اصولی ترین و مهمترین انتظار از دولت در بخش صنعت ، بصورت کلان ، ایجاد فضای مناسب و ریل گذاری صحیح خواهد بود که صنعت بتواند در یک رویکرد درست و منطقی به مسیر خود ادامه دهد.
اگرچه به سبب روزمره گی ها در گذشته ، مشکلات زیادی گریبان گیرتولید شده و به راحتی و با انجام یکی دو کار، این مشکلات قابل جبران نیستند و از طرفی نیز با دست روی دست گذاشتن و منتظر ریل گذاری دولت شدن هم، فرصت از دست می رود، از این رو می بایست شرایط حاضر را از طریق شناسایی و کاهش آسیب ها بهبود بخشید. قابل ذکر است که قریب به اتفاق مشکلات حال حاضر تولید، کاملا شناخته شده و دارای لیست مشخص بوده و برای این کار لازم نیست زمان بگذاریم و چراغ به دست گرد شهر بگردیم.
قطعی آب و برق واحدهای تولیدی در تابستان و گاز در زمستان چه آثار کوتاه یا بلند مدت بر تولید دارد و دولت چطور باید این زیان را جبران نماید؟
وقتی صحبت از فراهم بودن زیرساخت می شود یعنی کلیه الزامات اولیه مورد نیاز برای یک فعالیت، شناسایی و تمهیدات لازم برای برآورده سازی آنها بصورت استاندارد اندیشیده و تضمین شده است. این زیرساختها شامل زمین، جاده-ریل، انرژی، قوانین حمایتی، امنیت و غیره می باشد.
یک دسته از این زیرساختهای اولیه، شامل برق و آب و گاز بوده که مقوله انرژی از زمان انقلاب صنعتی تاکنون عامل اصلی تولید انبوه و توسعه آن بوده است و قطع و کمبود برق در تعاریف تولید صنعتی، به یک شوخی بچگانه می ماند و با هیچ توجیهی قابل دفاع نیست.
دولت نباید این اشتباه را هیچ گاه مرتکب شود و هوس کند این زیرساخت حیاتی که حکم تنفس را برای صنعت دارد، به چالش بکشد. زیرا تعارض آشکار با منافع و رشد اقتصادی کشور و شوخی نسنجیده با سرمایه گذاران و تولید کنندگان و حتی مردم است. کسی که در منطقه صنعتی اقدام به سرمایه گذاری و راه اندازی تولید کرده است و یا در منطقه ای موفق به اخذ یک موافقت اصولی شده ، بیانگر این است که همه مجوزهای لازم را قبلا اخذ نموده و زیرساختهای برق و آب و گاز برای فعالیت او مهیا است . بنابراین دولت قانونا اجازه قطع برق یا گاز را نداشته و اگر دست به این کار بزند قانونا بایستی همه هزینه های بارشده بر تولیدکنندگان، از این بابت را جبران نماید.
آسیبهای قطع شدن برق:
- کاهش تولید
- بیکاری کارگران
- کاهش درآمد تولیدکننده و ناترازی هزینه و درآمد
- بی نظمی و اختلال در روند فعالیت روزمره کارخانجات،
- بروز ناهنجاری ها و آسیب های اجتماعی
- کاهش بهره وری تولید
- کاهش سطح امنیت و افزایش بزهکاری
- چه اولویت هایی باید در دستور کار تیم اقتصادی دولت جدید باشد؟
لازم است دولت در اولین فرصت، در دفاتر تخصصی هر حوزه مسایل مبتلا به را در جلسات با بزرگان آن حوزه به بحث گذاشته، مشکلات و نیازمندی های آنها را بشنود و همه داده های لازم را جمع آوری و سپس در کارگروههای متشکل از صنعتگران و فعالان اقتصادی مربوطه و کارشناسان خود ، تصمیمات کوتاه مدت/میان مدت/بلندمدت اتخاذ و برنامه های متناسب طراحی و بصورت کنترل شده آنها را به اجرا درآورد. خروجی این برنامه ها باید بصورت مستمر پایش و معیار سنجش برای انجام اصلاحات قرار گیرد.
اساسا دولت باید استراتژیهای برون رفت از شرایط کنونی تولید ،که از ارکان اقتصاد کشور است، را بر اساس مزیت های منطقه ای، شاخص های ممتاز انرژی کشور،پتانسیل بالای منابع انسانی متخصص، طراحی و به اجرا درآورد. بسترهای تجارت داخلی و خارجی، ارتباطات بانکی، را تسهیل و قوانین مربوطه را بروزآوری و متناسب سازی نماید.
در حوزه تجارت خارجی زمینه حضور تولید کنندکان به بازارهای هدف را فراهم نماید و از طریق در نظر گرفتن مشوق های کافی و تسهیلات انگیزشی، به تولیدکنندگان و بازرگانان، آنها را به راه انداری جریان صادرات کشور تشویق و ترغیب نماید.
منابع نقدینگی باید بدون فوت وقت به بخش مولد در کشور گسیل شود ماندگاری و پایداری تولید، الزاما از مسیر و کانال توسعه میگذرد که یکی از پیش نیازهای اصلی توسعه ، افزایش سرمایه و تامین نقدینگی است.
و بانکها و تسهیل دهندگان ، باید به این عرصه وارد شوند. بانکهایی که سرمایه خود را وارد پشتیبانی از بخش تولید کشور میکنند، میبایست از امتیازاتی بهره مند گردند تا حمایتگر همیشگی از فعالیت تولیدی باقی بمانند.
