این یک پتنت کامل نیست، فقط یک تصویر از یک پتنت است که فردی را روی مبل نشان می‌دهد که در حال تماشای یک برنامه تلویزیونی است. در این برنامه، یک نفر در حال تیراندازی به شخص دیگری است (عجیب است که این میزان خشونت غیرضروری در یک پتنت دیده می‌شود).
تصور کنید در جهنم تبلیغاتی گیر افتاده‌اید و تنها راه فرار، صدای شماست! چه کسی ممکن است چنین ایده‌ای را مطرح کند؟
طبق توییتی که بیش از ۱۸ میلیون بار دیده شده، این ایده درخشان متعلق به سونی است. وقتی این توییت را دیدم، نزدیک بود قهوه‌ام را روی صفحه نمایش بپاشم! این یک پتنت کامل نیست، فقط یک تصویر از یک پتنت است که فردی را روی مبل نشان می‌دهد که در حال تماشای یک برنامه تلویزیونی است. در این برنامه، یک نفر در حال تیراندازی به شخص دیگری است (عجیب است که این میزان خشونت غیرضروری در یک پتنت دیده می‌شود). سپس یک تبلیغ مک‌دونالد روی صفحه ظاهر می‌شود که با یک همبرگر غول‌پیکر نمایش داده شده و پیام آن این است: «بگو مک‌دونالد تا تبلیغ تمام شود.» بیننده تلویزیون با هیجان از جا می‌پرد و فریاد می‌زند «مک‌دونالد!» و بعد، دوباره برنامه خشن ادامه پیدا می‌کند.
در ظاهر، به نظر می‌رسد که فردی با گفتن نام برند، تبلیغ را متوقف می‌کند. اما این تمام ماجرا نیست.
سونی پتنتی دارد که می‌تواند بینندگان را مجبور کند در طول تبلیغات نام برند را فریاد بزنند تا از شر آن خلاص شوند!
عدم وجود هرگونه توضیح و زمینه درباره‌ی این توییت و تصویر پتنت کنجکاوی مرا برانگیخت. این تصویر از کجا آمده است؟ از آنجایی که بارها پتنت‌های مختلف را بررسی کرده‌ام، مطمئن بودم که این یک تصویر واقعی از یک پتنت است (البته نه اینکه کسی نتواند عمداً چنین تصویری را طراحی کند).
تحقیق درباره‌ی این موضوع کار ساده‌ای نیست. طبق گفته‌ی دوستانم در اداره ثبت اختراعات و علائم تجاری ایالات متحده، بیش از ۱۱.۵ میلیون پتنت ثبت شده است (به‌جز آن‌هایی که در آتش‌سوزی سال ۱۸۳۶ از بین رفتند).
اداره ثبت اختراعات آمریکا یک موتور جستجو دارد، اما پیدا کردن اطلاعات دقیق با آن همیشه آسان نیست. با جستجوی «Sony» و «Commercials» (سونی و تبلیغات) هیچ نتیجه‌ای پیدا نکردم که شبیه به این تصویر باشد.
سپس به گوگل رفتم و «sony end commercials brand name» (سونی پایان تبلیغات نام برند) را جستجو کردم. اولین نتیجه همان توییت معروف بود. ممنون، گوگل!
با اسکرول کردن به پایین، متوجه شدم که مقالاتی از سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ درباره‌ی این تصویر منتشر شده‌اند، اما همه‌ی آن‌ها بدون هیچ توضیحی، فقط همان تصویر را نمایش داده‌اند. در ردیت، پستی درباره‌ی این تصویر توسط مدیران حذف شده بود زیرا منبع یا مدرک معتبری برای آن وجود نداشت. به نظر می‌رسید که هیچ‌کس نمی‌دانست این پتنت واقعی از کجا آمده است.
اما در نهایت، موفق شدم مدرک اصلی را پیدا کنم و آن را در گوگل پتنتس (Google Patents) یافتم. تصویر مورد بحث، یکی از ۲۱ تصویر موجود در پتنت شماره US8246454B2 است که با عنوان «سیستمی برای تبدیل تبلیغات تلویزیونی به بازی‌های ویدیویی تعاملی متصل به شبکه» به ثبت رسیده است. مخترع این پتنت گری ام. زالووسکی است.
سونی این پتنت را در سال ۲۰۰۹ ثبت کرد و درخواست آن در آگوست ۲۰۱۲ تأیید شد.
این پتنت، ظاهراً درباره‌ی گیر انداختن مردم در چرخه‌ای بی‌پایان از تبلیغات نیست تا زمانی که نام برند را فریاد بزنند! در واقع، این اختراع نوعی سیستم تعاملی برای تبلیغات است. در بخشی از توضیحات این پتنت آمده است:
«در یکی از روش‌ها، یک تبلیغ پخش‌شده یا استریم‌شده همراه با یک بخش تعاملی ارائه می‌شود. یک دستگاه پخش رسانه که به منبع رسانه‌ای پخش یا استریم متصل است، وجود بخش تعاملی را شناسایی کرده و به کاربر یک تبلیغ مینی-بازی تعاملی ارائه می‌دهد که می‌تواند با سایر “بینندگان” در یک گروه جمعیتی مشترک یا پراکنده بازی شود.»
بر اساس توضیحات و تصاویر، این پتنت به تبلیغات تعاملی و قابل اجرا اشاره دارد. شما می‌توانید درون تبلیغات بازی کنید یا حتی محصولی را سفارش دهید. در یکی از تصاویر، سیستم یک تلویزیون را نشان می‌دهد که به یک رایانه پخش رسانه‌ای و یک کنسول پلی‌استیشن (که به نظر می‌رسد PS3 باشد) متصل شده است. کنسول بازی به یک سرویس تبلیغات تعاملی متصل است که در پشت‌صحنه با یک تبلیغ‌دهنده یا یکی از شبکه‌های مختلف، از جمله NBC، CBS، Hulu، و حتی MySpace در ارتباط است.
هر تصویر در پتنت‌ها به‌عنوان «شکل» (Figure) نام‌گذاری می‌شود و دارای یک عنوان توضیحی است. عنوان تصویر معروف این است:
«شکل ۹: تعامل کاربر به‌صورت صوتی با یک تبلیغ، مطابق با یکی از نسخه‌های این پتنت.»
این توضیح اطلاعات زیادی ارائه نمی‌دهد، اما توضیح کامل پتنت مسئله را کاملاً روشن می‌کند، و حتی عجیب‌تر از چیزی است که فکر می‌کردم!
خلاصه مراحل ثبت‌شده در پتنت این‌گونه است:
- فردی در حال تماشای یک فیلم است.
- نوار پیشرفت فیلم نشان می‌دهد که یک تبلیغ در راه است (چیزی شبیه به سرویس‌های امروزی مانند Hulu).
- تبلیغ شروع می‌شود.
- این تبلیغ تعاملی است و روی صفحه نمایش پیام «بگو مک‌دونالد تا تبلیغ تمام شود» ظاهر می‌شود.
- بیننده می‌گوید: «مک‌دونالد!» (هیچ‌وقت نمی‌فهمیم چرا او تصمیم می‌گیرد بپرد و دستانش را بالا ببرد!).
- صدای بیننده توسط میکروفون تلویزیون ضبط می‌شود.
- سیستم، صدا را از طریق فناوری تشخیص گفتار تحلیل می‌کند.
- تبلیغ بلافاصله رد شده و بیننده دوباره به تماشای فیلم ادامه می‌دهد.
- ممکن است بیننده به‌عنوان پاداش، یک کوپن تخفیف از برند تبلیغ‌شده دریافت کند (مثلاً از مک‌دونالد).
نکته‌ی کلیدی این است که این اختراع صرفاً برای گیر انداختن بینندگان در یک حلقه‌ی بی‌پایان از تبلیغات ساخته نشده، بلکه هدف آن جلب تعامل کاربر از طریق ارائه‌ی پاداش‌های احتمالی بوده است. صادقانه بگویم، اگر قرار باشد با گفتن «ساب‌وی» یا حتی «سیالیس!» بتوانم زودتر از تبلیغات خلاص شوم، این کار را انجام می‌دهم!
و همین نکته مهم است. این پتنت هرگز برای ایجاد کابوسی تبلیغاتی طراحی نشده بود، بلکه نوعی سیستم تعاملی تشویقی بوده است، شاید حتی اولین نمونه‌ی آن در تاریخ پخش زنده‌ی تلویزیونی!
